Als je de weersomstandigheden gisteren zo zag, wat hebben we het zaterdag dan getroffen hè! Een prachtig blauwe lucht, stralend zonnetje en stevig windje, voornamelijk in de rug. Beter kon niet…
Eerst nog even mijn Rust-en-Restjes-week afsluiten. Vrijdagavond genoten we heerlijk van een eerder vers gemaakt tomatensoepje met ballen. Nu werd het echt tijd om weer inkopen te gaan doen, want de koelkast was leeg en de vriezer begint ook al aardig leeg te raken. Goed dat de snertfietstocht zaterdag gepland stond dus.
Ik ontbeet met een eierkoek van Bakkerij vd Berg met roomboter van de Biefit Gezondheidswinkel. Die suikers zou ik er vandaag toch wel weer af fietsen. Even m’n spullen klaarleggen: de rolletjes met gedicht en recept om goed geïnstrueerd de pad op te gaan in het leuke linnen tasje dat ik van Masja Pakvis heb gekregen, het grote blauwe namenboek van ‘Sint’ Marja (volgens Alain Caron), m’n smartpin voor diegenen die hun bijdrage nog moesten voldoen en de normale attributen die ik bij me heb met fietsen: blauwe fietshelm, blauwe rugtasje, linnen boodschappentasjes, flesje water op de rug voor onderweg…
Bepakt en bezakt onderweg naar het Sint Jorispad om achter Het Blauwe Hek De Vers-Express klaar te zetten, die vandaag haar naam weer eer aan zou doen. Iedereen was lekker op tijd en ging aan een heerlijk bakkie pleur met of zonder geschuimde melk. Ik droeg mijn gedicht voor en vervolgens ging Ernst van Het Blauwe Hek een zeer interessant verhaal vertellen over roggebrood zoals we dat kennen en roggebrood zoals we dat nog niet kennen. Een aanrader om beide soorten eens te gaan proeven.
Na de laatste instructies, eigen aankopen van roggebrood en ander lekkers en de toiletgang voor vertrek, nog even op de groepsfoto en onderweg naar de eerste stop: Boerderij Hoogendonk. We hadden meteen het ergste maar gehad: een stevige tegenwind met windstoten die niet mis waren, dus niet te dicht op elkaar fietsen om niet in elkaars fietswater te raken. Op de dijk bij de Oranjepolder stopten we even zodat ik wat meer kon vertellen over het gebied. Ik begin natuurlijk al een echte expert van het Westland (en een beetje HvH) te worden, ahum….
Nog een klein stukje doorpezen en we kwamen aan bij een snotterende Boer Pait Peter Hoogendonk en zijn nep- en celeb-boerin Coriza, die ook net uit de lappenmand was gestapt. Het was al heerlijk bedrijvig in de schuur en ook vrienden van deze Facebookgroep Ria Roessen en Els Melchersscharrelden rond om hun buit bij elkaar te zoeken. Even een groepsfotootje (bedankt Ria) en Coriza had haar verhaaltje over de boerderij alweer klaar, zo goed en zo kwaad als dat ging in haar conditie. De ingrediënten voor de snert stonden netjes uitgestald inclusief recept en de meefietsers deden hun eigen inkopen.
Ook ik ging weg met een volle fietstas om mijn koelkast weer lekker te voorzien van verse groenten en de fruitschaal van fruit. We fietsten verder door de polder naar het dorp Maasdijk, waar we bij Bakkerij Vreugdenhilonze ogen weer uitkeken in die prachtige winkel en nog meer lekkers in onze fietstassen en manden stopten. We werden verwend met een stukje marsepeincake en een kort verhaaltje over de bakkerij. Ik nam weer wat granola van Lijfstijl diëtisten mee, speltbolletjes en speltcrackers.
Heerlijk windje mee de Maasdijk af gefietst en onder de A20 door naar de Oudecampsweg. Links de Hoefweg op want ik wilde voorafgaand aan onze lunchafspraak, het winterstalletje aan de Burg. Van Doornlaan, De Lier, laten zien. Onderweg werden we ineens door een langzaam passerende auto met inzittenden Sanne en Michel Romijn-Oosterbaan gefilmd, later bleek voor een vlog van Michel op Familie-Romijn.nl (al gezien?).
Helaas, het hek van het winterstalletje zat dicht en de vlag wapperde niet, hij was gesloten. Ook dat kan gebeuren als je fietst voor je eten.
We fietsten door naar Eetcafé de Witte om daar een heerlijke kleine lunch te genieten. De rode loper was al voor ons uitgelegd.
Door de dikte van het brood is die heerlijke tosti van De Witte bijna een avondmaal, maar we hadden nog een stukkie tegenwind voor de boeg, dus dat was geen probleem.
Door het centrum van De Lier fietsten we naar ZWAARD, slagerij & traiteur, waar we weer welkom waren voor een uitleg over rookworst, kinnebakspek, varkensdarm, rookkasten en ambachtelijke bereiding. Ik kan het verhaal niet vaak genoeg horen en ben elke keer weer blij dat ik niet meer kies voor die fabrieksvarianten van die lui met die oranje nieuwjaarsduik-mutsen, waar geen darm of ambachtelijke rookkast meer aan te pas komt.
We deden weer ieder onze eigen inkopen en ik ging naar huis met een shoarmapakket, riblappen, broodbeleg en natuurlijk de katenspek voor later, voor op het roggebrood.
Het laatste stukkie fietsen door het dorp van De Lier, langs Priva en over de Oudecampsweg nog even flink tegenwind, maar daarmee konden we onze rijkelijke lunch weer verbruiken en ruimte maken voor de heerlijke snert van Sylvia Simons-vd Berg bij Santé Holland.
De houtkachel brandde al heerlijk en ik ging aan de slag met het klaarmaken van de sneetjes roggebrood van Het Blauwe Hek met katenspek van Zwaard. Sylvia vertelde nog iets over peulvruchten en we genoten heerlijk van de erwtensoep, die ze weer vers voor ons gemaakt had. En natuurlijk de fruitsapjes die we te proeven kregen, de eierroom en stukjes cake met lemoncurd en frambozencurd als toetje.
Nadat de laatste meefietser weggefietst was, ging ik nog even inkopen doen. Ik werd door Sylvia verrast met een doosje kweeperenbonbons en kocht een 10-literverpakking Aquadraat water, voordat ik ook mijn weg vervolgde richting Naaldwijk.
Bij de Biefit deed ik snel nog wat inkopen van bananen, Griekse yoghurt, augurken, blauwe bessen en roomboter.
Ik had wat haast, want ik wilde nog even langs Kaasmeester Richard om m’n voorraadje kaas en noten aan te vullen. Maar, op de Rijnvaartweg zag ik ineens een vrouw in een electrische rolstoel worstelen, bleek dat haar hulphond zijn riem door een wiel heen had gelopen. Muurvast en ik had geen gereedschap bij me om haar te helpen. Gelukkig wandelen en fietsen daar veel mensen, dus ik werd al snel afgelost door een vrouw die haar man belde. Natuurlijk moeten dit soort problemen gewoon door sterke mannen opgelost worden… ☺️
Ik was nog net op tijd voor de kaas en fietste met een afgeladen fiets vol boodschappen het laatste stukkie naar huis. Thuis gekomen, bleek dat m’n lief zelf ook al bij diverse kleine winkeliers was langs geweest, dus we hebben nu een wel heel goed gevulde koelkast. Maar zoals m’n moedertje vroeger altijd al zei, als er door de kaasboer iets teveel kaas werd afgesneden: “kom wel op!”.
Ik was nog verzadigd door de heerlijke snert en een snertfietsrit bij elkaar van 31 km, dus met de beentjes op de bank, heerlijk relaxen.
Gisteren heb ik ook heerlijk uitgerust van alles. Avondmaal werd het heerlijke shoarmapakket van Zwaard, met een gemixte salade van nog wat Griekse boerensalade die ik over had van de bestelling bij Plaka Naaldwijk, met een stuk fetakaas van de Biefit, komkommer van Boer Pait en tomaten van Lanstomaten.
En zo eindigde weer een heerlijk Snertfiets-weekend, de laatste van dit seizoen, maar zeker voor herhaling vatbaar. Enne… dweilfietser en fotograaf Jacco Ouwendijk, bedankt voor je onmisbare hulp en gave foto’s!
Ik ga me de komende tijd beraden op een volgende fietstocht, ideetjes genoeg. Dus zodra bekend, dan zien jullie het wel weer voorbij komen…
Later!
♀️
