Verslag fietsen voor m’n eten – 5/6 – 10/6/2019


Woooow, pfffff, wat gaat die tijd weer snel! Voor die mensen die elke dag met smart uitkeken naar een nieuw fietsverslag: wel gefietst voor m’n eten, daar heerlijk van genoten en vervolgens geen momentje adem om het even ‘op papier’ te zetten. En dat gaat wringen en knellen in mij, want schrijven is toch wel, naast eten en fietsen, een eerste levensbehoefte voor mij. Ik zit hier dus zwaar verwaarloosd (en jullie ook) met een infobesitas aan foto’s en verhalen om nu uit m’n hersenpan te ontlasten (ik wilde een ander woord voor dit spijsverteringsproces gebruiken, maar we houden het netjes voor als jullie dit verslag aan je ontbijtje gaan lezen)…

Op woensdag 5 juni startte de dag met een heerlijk schaaltje yoghurt van DelflandseZuivel en blauwe bessen en aardbeien, gekocht bij Keurslager Poleij, met granola van Lijfstijl diëtisten gekocht bij Bakkerij Vreugdenhil en voor mij ongebrande noten en lijnzaadjes van de Biefit Gezondheidswinkel. Een praktijkdag met massageafspraken in SuXeed brak aan.

En toen werd ik tussendoor toch fijn verrast door vriendin van de show Jessica Stoffels! Omdat zij via deze groep aan de leukste baan van de wereld is gekomen, asperge- en inmiddels ook andere groentespecialist bij Boeregoed, wilde ze me bedanken. En hoe kun je dat nou beter doen dan een paar Onwijs Lekker repen van Wim Löbker te geven. Die waren natuurlijk niet veilig voor de tanden van m’n lief, dus snel verstoppen.

’s Middags had ik een soort van zakelijke afspraak bij Op Hodenpijl in Schipluiden. Het weer liet het die dag niet echt toe om niet als een verzopen katje daar aan te komen op de fiets, dus de vierwieler werd gepakt. Na een heerlijke lunch van courgettebroccolisoep en het vruchtbare gesprek, nam ik nog wat lekkers mee uit het winkeltje voor die dag. Tartaartjes van Hoeve Biesland die ze daar verkopen en melk van Kaas- en Zuivelboerderij van Winden, ook in het winkeltje van Op Hodenpijl komt het eten uit de streek èn uit eigen tuin.

Ons avondeten bestond uit een voorgegrilde kippenpoot van Poelier Jos Straathof, met broccoli van Keurslager Poleij. De vaste lezers weten inmiddels dat ik broccoli stoom in een klein laagje water met zout, olijfolie en stukjes knoflook erdoor. Niet te lang, zodat het nog helder groen is en een goeie bite heeft. Smullen! 

Donderdag 6 juni was een thuiswerkdag (zoals meestal haha), met wat praktijkafspraken en allerlei regeldingetjes tussendoor. Zoals jullie in een vorig verslag hebben gelezen, heb ik contact met een potentiële nieuwe voorfietser in de Krimpenerwaard. Zij heeft nu een mooi projectplan geschreven om haar bestaande initiatief onder te brengen in de Fietsen voor m’n eten landkaart. Hoe leuk is dat! Het werd die dag een soort voorfietser-uitbreidingsdag want ook voor Salland mocht ik me gelukkig prijzen om een logincode voor een nieuwe voorfietser op de website aan te maken, zodat zij nog meer adressen op de Sallandse kaart te zetten. Het wordt steeds serieuzer èn leuker om met Fietsen voor m’n eten zo bezig te zijn.

Ik ontbeet die dag met een KarisCrackers knekkebrod (Salland) met broodbeleg van Poleij, roomboter van de Biefit en Delflandse melk. Tussen de bedrijven door nog even tijd voor een makkelijke lunch met brood van Bakkerij van Malkenhorst (nog over van het Courgettesoepfietsen) met naast de vleeswaren van Poleij ook nog kaas van De Knapenvelder (Salland).

Na het vele werk achter de pc maakte ik een voedzame maaltijd: zoete aardappelen die ik van Esther Klapwijk had gekregen, gekookt en met uien van de kar van Cees van Staalduinen (Dirk vd Burgweg) gebakken (oeh dat is me toch een partij lekker), sperziebonen ook van Cees en het inmiddels ontdooide tartaartje van Hoeve Biesland.

Vrijdag 7 juni moest ik ’s morgens voor iets langere tijd afscheid nemen van m’n lief. Die ging ’s middags na zijn werk met z’n collega’s door voor een weekendje Ardennen. Ik maakte een extra speciaal ontbijtje voor hem, zoals elke dag, van Griekse yoghurt van de Biefit en Delflandse voor mij, met aardbeien van Kwekerij de Haak die ik bij Poleij had meegenomen en granola van Lijfstijl. In m’n uppie, zoals elke dag, lunchte ik. Het werd Karis knekkebrod, vleeswaren, pindakaas die ik gewonnen had bij de Biefit, en Sylvia Simons-vd Berg haar perenjam. Beetje melk van Van Winden erbij en smikkelen!

Ik zou die dag eigenlijk met m’n vriendin Manuela op stap gaan, maar m’n lijf protesteerde. Ik maakte van de nood om thuis te blijven maar een andere nood: opruimen. Mijn logeerkamer en kantoor waren namelijk afdeling ‘bom ontploft’ en dat al een jaar of drie. Zoals de volgers van het eerste uur al weten, is dit hele idee om te gaan fietsen voor m’n eten ontstaan tijdens een vakantie in Zeeland, waar ik naartoe was gegaan na een periode van nare familieomstandigheden. Nou, die omstandigheden hadden nog steeds hun sporen nagelaten, want er lagen nog papieren, vakbladen en andere spullen vanuit die tijd te zwerven in die twee kamers. En toen deze onwijs leuke groep zo een vlucht ging nemen, stapelde zich de ‘nog opruimen’ bakjes, tassen, dozen en stapels zich nog hoger op. Toch heb ik niet het gevoel dat ik aan de verkeerde dingen prioriteit heb gegeven. Het was daarom ook heerlijk om het eens goed beet te kunnen pakken en schoon schip te maken.

Als ik alleen ben, dan heb ik vaak niet zoveel zin om uitgebreid voor mezelf te koken. Maar… ik heb een vriezertje vol eerder vers gemaakte spullen en die komen dan goed van pas. Ik had eens een potje hutspot over en in zo’n handig bakje van de Chinees gestopt in de vriezer. Wat een mooie gelegenheid om die nu op te warmen en peuzelen. Beetje mosterd van Op Hodenpijl, gekocht bij Farm I See erbij en ik kon mezelf weer voeden in plaats van vullen.

De galiameloen die ik eerder bij Cees had gekocht, lag ook half op sterven en zonder lief in de buurt, met de beentjes op de bank dan maar alleen opeten (geen straf).

De zaterdag had ik een leuk vooruitzicht: een feestje bij vriendin Monique. Ook die dag moest ik mensen gaan teleurstellen en vooral mezelf, want ik voelde me niet lekker genoeg om gezellig te kunnen zijn. Ik ging weer verder met opruimen. Kennen jullie dat, dat wanneer je gaat opruimen, je er eerst een nog veel grotere bende van moet maken om vervolgens stukje bij beetje de boel op z’n juiste plek te krijgen? Zo ongeveer alle kasten op mijn eerste verdieping zijn leeg geweest om vervolgens mooi gestructureerd en op dat moment weer logisch ingedeeld, gevuld te worden.

Ik nam een ontbijtje van Delflandse yoghurt met blauwe bessen van Poleij, gemengde zaden van Het Blauwe Hek, noten van de Biefit en wilde perzik van Cees. Tussendoor even makkelijk een tosti van brood van Bakkerij vd Berg, kaas van de Knapenvelder (Salland), ham van Poleij en een beetje van die gerecyclede honingtomatenketchup van Looye Kwekers erbij. Tussendoor wat knabbelwaar in de vorm van waspenen van Cees.

En wie wat bewaart, die heeft wat: ’s avonds aan de eerder vers gemaakte courgettesoep van de gele courgettes van Courgettekwekerij van Vliet, even terugdenken aan die inmiddels nostalgische Courgettesoepfietstochten. Omdat hun laatste oogst ooit momenteel bijna afloopt en een welverdiend pensioen nadert, mag ik op zoek naar een andere courgettekweker om de fietstochten te verrijken met een kijkje in de kas.

Zondag 9 juni nog snel even aan het laatste restje opruimen. Nou nog niet helemaal het laatste want ik heb nog een grote kunststoffen bak vol met papieren, allemaal informatie over Fietsen voor m’n eten, fietsen, eten, voedsel, voeding en hoe het ook genoemd wordt door de verschillende soorten mensen die ik de afgelopen anderhalf jaar heb ontmoet. Klaar om gesorteerd, gearchiveerd of geplastificeerd te worden (die knisperende papieren kranten met nieuwsberichten dan).

Mocht iemand het leuk vinden om me daar in de zomerperiode een handje bij te helpen: van harte welkom! Stuur maar een pb-tje.

De koelkast begon ook aardig leeg te raken en ik had nog een karig Karis crackertje met een restje kaas van Kaasmeester Richard en roomboter van de Biefit om als ontbijtje te eten. Tussendoor wat variatie: knekkebrod met pindakaas en jam. En toen… kwam m’n lief weer thuis. Helemaal naar de jostie natuurlijk van dat leuke weekendje kanoën en Belgische biertjes. We doken dus al vroeg ons nestje in om de volgende dag nog heerlijk een dag vrij te zijn.

Want jaja, het was maandag 10 juni natuurlijk 2e Pinksterdag. Zo blij dat we nog een maandag vrij waren, dan kon ik nog even genieten van de spierpijn van het sjouwen en doen.

We kozen voor een ontbijtje bij Madestein Restaurant en Events, en onderweg op de Madeweg zagen we opeens dat kleurrijke bord van De Westlandse Kaskers. Hup het laantje op en m’n lief had (weer) grote rode ballen.

Na het ontbijtje wilden we even lekker weg en we kozen voor Breda om wat herinneringen op te halen. Als mijn schoonvader Victor Zorbas niet op zijn zomerstek Kreta was en zijn rondleidingen op Spinalonga te koud voor de toerist werden, woonde hij in Breda. Nu we dit jaar toch met een ’trip down memory lane’ bezig waren, mocht Breda daar ook onderdeel van zijn.

Om nog even wat lekkers te eten te hebben als we weer thuis zouden komen, gingen we bij Kippie Breda die heerlijke gegrilde drumsticks halen. Bij thuiskomst een frisse salade erbij gemaakt van ijsbergsla van Cees, snoeptomaatjes van de Havenstraat 60, Monster, oranje paprika van de Raaphorstlaan, Monster en komkommer van Flower Art. Dressing van Landwinkel Klok erover en jammie! Een mooie viering van het weer samen zijn.

En als toetje kon dan natuurlijk niet een schaaltje van die heerlijke rode ballen ontbreken. Zo jammer dat het kaskersenseizoen alweer bijna afgelopen is. Hoewel… ik heb in de tussentijd meer kersenstalletjes ontdekt in de buurt, dus dat lezen jullie wel weer in een volgend verslag.

Hopelijk heb je je niet teveel verwaarloosd gevoeld als trouwe lezer en heb je na het lezen je hart weer open gesteld voor die heerlijke streekproducten van ons prachtige gebied. Maar als ik de tijdlijn hier in de groep een beetje volgde, hebben andere verslagschrijvers hun best gedaan om de informatiestroom op gang te houden. Met de inmiddels meer dan 4250 leden, gaat dat op den duur min of meer vanzelf. Dan hoef ik me niet zo schuldig te voelen dat het ontlasten van mijn hersenpan even niet gaat… Tot de volgende! En geniet heerlijk van het mooie weer al fietsend van stalletje naar kwekerij, van boerderij naar kleine winkelier om jouw boodschappen vandaag op de fiets te doen in dit prachtweertje…

‍♀️ ☀️

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *